kardeşler paralarımızı bir araya getirip kola alalım dedik,kız kardeşimin çantasına bakarken bu kalemi buldum ve hemen arakladım :) gerçi istesem hemen verir ama önce alıp sonra ayaklanıp bana geldi demek daha çok hoşuma gidiyor :) bir de bu olay bana üniversiteden canım dostum mariya'yı hatırlattı.zira o eline bir kalem aldı mı unutup hemen cebine atıyor :) elazığ'da birlikte Kur'an sınavına girdiğimizde,konuşurken hocanın kalemini eline almıştı,odadan çıkıp bahçeye doğru ilerlediğimizde bir de ne görelim,hocanın kalemi mariya'nın elinde :) çok gülmüştük,utancımızdan kalemi de geri götüremedik ve arakçı ayıp sana sözünü ona söylemiştim.bu bizim esprimiz olmuştu.bu akşam kardeşimden kalemi araklayınca aklıma bu olay geldi.mariya'yı da çok özledim bu arada.ahhhhh elazığ kalbimi sızlatiisin aa :) işte bu da arakladığım kalem :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumlarınız için teşekkür ederim :)