dublinliler,james joyce...

ulysses'ten önce #jamesjoce'a hazırlık yapmak istedim ve dublinlier'i bitirdim.💪Çevirmenin de büyük etkisiyle çok güzel bir yazı dili vardı,sizi içine çeken,akıcı ve anlaşılır.Dublin'de yaşayan fukara insanların günlük hayatın içinde bir nevi ayakta kalma ve var olabilme hikayeleri on beş ayrı öyküyle anlatılıyor.
Şimdi Ulysses için daha heyecanlıyım.Ama şunu da hemen söyleyeyim kitabın dilini sevsemde hikayeleri sevmedim ve öyküde aslında hiç sevmem.Bana Kafka'yı hatırlattı,Kafka olabildiğince enteresan,şeytanın aklına gelmeyecek,konuları olabildiğince sıkıcı anlatırken,James Joyce da aslında ilgi çekmeyecek konuları harika bir dil ve hikayecilikle ele almış.Neticede böyle bir yazar okunmadan geçilemezdi.😁

arka kapak:

1914 yılında ilk basımı yapılan Dublinliler, Joyce'un bir yüzyılın bitiminin eşiğindeki Dublin'de yaşayan orta sınıf insanların gündelik yaşamlarını derlediği on beş öyküden oluşur. Öyküler doğum, çocukluk, yaşam, yetişkinlik, yaşlılık ve ölüm temaları etrafında bir insan ömrünün seyrini Dublin üzerinden bize anlatır. İlk kez bu öykülerde edebiyat sahnesine çıkan karakterlerin birçoğu, Joyce'un başyapıtı Ulysses'te tekrar karşımıza çıkacaktır. Öyküler, Joyce'un epifani yorumunun, karakterin bir anda kendisini anladığı ya da bir aydınlanma yaşadığı "anlar"ın etrafında kurgulanmıştır. Bu öyküler, Joyce'un hem nefretini hem de tutkusunu eserlerine işlediği Dublin'in olduğu kadar, şehrin tüm belleğinin kıskıvrak yakaladığı Dublin'den gidemeyenlerin de öyküsüdür.

sevgiler...