Putların Alacakaranlığı,Friedrick Nietsche.

 Putların Alacakaranlığı,Friedrick Nietsche....

Kitapta Niçe ölçülülük,ahlak,din,tutuculuk gibi putları yıkar. Cornaro gibi "ölçülü yaşa,uzun yaşa" diyen akımlarıı eleştirir.Cıornaro 'nun uzun yaşam için ölçülü ve kısıtlı yaşam tarzı olan ıConarizm'e hayatı dolu dolu ve tutkulu yaşamak gerekir öğretisiyle karşı çıkar.Bunları yaparken fiozof ve Almanları eleştirmekten de yine hiç geri durmaz.Kitapta en nazarı dikkatimi celp eden yer hasta ve hastalık eleştirisiydi.Hasta olan çok yaşamasın,yer kaplamasın ölsün gitsin minvalindeki düşünceleri beni çok düşündürdü zira kendiside yaşamının sonunda ağır psikolojik ve fizyolojik hastalıklar yaşamış iki kere inme geçirmiş ve ikincisine kalbi dayanamayarak ölmüş bir düşünür.İlahi adaletin tecelisi dedirtti bana...

Tıpkı bizi üzen insan/ların bizi üzme sebepleri olan diğer insan/lar tarafından üzülmeleri gibi....İlahi adalet hep böyle işler.Üzen üzülür,söykeyen işitiir, yok sayan yok sayılır,duymayan duyulmaz...sonunda putlaştırdığımız herşeyin bir sanrı bir hayal bir boşluk olduğunu anlarız ve bumuymuş deriz...Bu mu??? 

Geri dönmesi de zor olur o vakit o boşluk içinde bir müddet devinip aldığımız kararın gördüğümüz hayalin yanlış olmadığını kendimize ispatlamaya çalışırız debelendikçe daha çok batarız ve en nihayetinde anlatız ki sadece kendimizi kandırmışız.Yıkılmış,bitmiş,geri de kalmış her put aslında bir lütufmuş...

Putlarınızdan arınabilmeniz ve en azından farkedebilmeniz dileğiyle çünkü yanlış yerlerde tapınmak asla doğru dualara ulaştırmaz...Tıpkı matematik gibi nasıl ki iki yanlış sayıyı bir araya getirdiğiniz de doğru sonuca ulaşsmazsanız iki yanlış insan da bir araya grldiğinde doğru ilişki ortaya çıkmaz.Yanlış putlardan doğru inançların doğamayacağı gibi....