.franz kafka,akbaba..

büyük umutlarla elazığ'dan aldığım kafka kitabını hiç sevmedim.

sanırım umut ve elazığ kelimeleri yan yana bileşim göstermiyor :))

kitabın her bölümü başka bir konu hakkında ve bir konu bütünlüğü yok.varsa bile ben anlamamış olabilirim :)

onca felsefe kitabını devirdim bana mısın demediler ama bu kafka içimi şişirdi,kafamı çömelltti :))

kitabın son bölümü güzel ve sürükleyiciydi amma ve lakin

 baş bölümlerinde olayı çözmeniz biraz zaman alıyor.

bence kafka'nın da kafası karışık :))

velhasıl ben kitaptan çok sıkıldım,sevmedim ama yazarın daha çok bilinen diğer kitaplarını şimdi daha çok merak ediyorum.akbaba benim okuduğum ilk kitabıydı.

kitaptan pasajlar :

en hoşuma giden bölüm ;

prometheus

prometheus hakkında dört efsane vardır :birincisine göre tanrılar onu kendilerini insanlara ifşa ettiği için kafkas dağlarına bağladılar ve git gide büyüyen kara ciğerinden beslenmeleri için kartallar gönderdiler.ikinciye göre prometheus sürekli inen gagaların acısıyla kendisini kayalara gömmüştür,ta ki onlarla bütünleşinceye kadar.

üçüncüsüne göre,geçen binlerce yılda ihanet unutulmuştur,tanrılar unutmuş,kartallar unutmuş,hatta kendisi unutmuştur.

dördüncüsüne göre sebepsizleşen şeyden yorgun düşülmüştür.tanrılar yorulmuş,kartallar yorulmuş,yara yorgun kapanmış.
geriye açıklanmayan kayalıklar kaldı.efsane açıklanmayanı açıklamaya çalışıyor.gerçek bir sebepten kaynaklandığından açıklanmayanda son bulmak zorundadır.

mezar bekçisi bir dram
ölüler rahat bırakılmalı.

son mektuplar
çok sevgili max,geride bıraktığım her şeyi ( yani kitap sandığında,çamaşır dolabında,yazı masasında,evde ve büroda veya başka yere taşınmış olabilecek her yerde ve bulduğun her şeyi ) hatıra defterlerini,el ya,benim yazdığım veya bana yazılmış mektupları,bunlardan başka bulacaklarını,aynı zamanda sende veya başkalarında bulunan yazılmış veya çizilmiş olan her şeyi,geride bir şey kalmayacak şekilde okumadan yakmanı istiyorum.sana verilmek istenmeyen mektupları en azından elinde bulunduranlar yakmayı kendilerine görev bilsinler..

yazar böyle bir vasiyette bulunsa da arkadaşı yazarın bu vasiyetine uymamış ve bütün yazdıkları ölümünden sonra yayımlanmıştır.bu paragrafa bakılacak olursa kafka nefes aldığı her anı kaleme almış gibi.her yere bir şeyler yazıp tıkıştırmış ve dipten köşeden her yerden yazıları fışkıracak gibi duruyor.bunu da bildiği için hiç bir ayrıntıyı kaçırmadan arkadaşını tembihlemiş ve yakılmasını vasiyet etmiş gibi.ama arkadaşı bu vasiyete iyi ki uymamış ve biz kafka'yı daha fazla okuma imkanı bulmuşuz...

alıntı :
Babaya Mektup & Akbaba 

Yıllarca teknolojiye koşan insan, son yıllarda teknolojiden kaçıyor. Bu kaçışta tek sığınağı bir zamanlar olduğu gibi doğal yaşam biçimidir. Doğayı ve doğalı kullanma ve tüketme hakkına sahip olan insan, günümüzde doğaya döndüğünde aradığını bulabiliyor mu, bıraktığı gibimi ?
Yazın ortasında kışı, kışın ortasında yazı yaşayan insan, bir anda ürkütücü sel baskınları ile karşı karşıya kalıyor. Neden?
Yıllar önce tükettiği ekmeğin, sebzenin ve meyvenin tadını arayanlardan mısınız?
Bu ve benzeri birçok sorunun cevabı bu kitapta…
Bitkileri sürekli kaynatıp durarak onlardan faydalandığını zannedenlerden misin?
Etrafında gördüğünüz, bazen üzerine basıp geçtiğiniz bitkilerinde insanlar gibi bir kimyası olduğunu biliyor musunuz? Peki, bu kimyayı ve içerdikleri aktif maddelerin suya karışım sıralarını bilmeden onlardan en iyi şekilde fayda sağlayamayacağınızın farkında mısınız..

Kafka büyük bir dahi, büyük bir mucit, büyük bir yenilikçi... Kafka her şey. Kafka hiçbir şey. Kafka sadece büyük bir yalnız. Hayattan beklentisi olmayan bir yalnız. "Karanlık bir tünelin içerisine yazar gibi yazmak gerek" diyor. Onu anlamaya çalışmak en büyük hata. Karanlık bir tünele girmekten başka çare yok!
(Tanıtım Bülteninden)

iyi okumalar...