İzafiyet Teorisi,Albert Einstein....
Kitabi heç beğenebilmemişem aybalam.🤭
Yahu Enistein'i de eleştireceğim hiç aklıma gelmemişti 🙄Zaman konusuyla en alakalı kitap diye aldık ama konumuzla alakalı hiç faydalamadık,bu ne yaman çelişkidir anne.Ne genel görelilik ne de özel görelilik ne kainat ne zaman..bana en lazım bilgilerdi ama işime yaramadı.Başka fizik kitaplardan Einstein'e ait daha çok bilgi edindim doğrusu.Einstein kitabı zaten senin ya da benim için değil,kendisi gibi fizikçiler için yazmış bol bol matematik denklemleri....neyse kitap hakkında yazacak daha fazla sözüm yok😅
Benim için en önemli konu Zaman...
Geçip giden zaman,kaybedilen zaman,boşa harcanan zaman,değerlendirilemeyen zaman,kıymeti bilinemeyen zaman,eğer tatlıysa hiç bitmeyecekmiş gibi gelen zaman,eğer acıysa keşke geçip gitse denen zaman....
Bunları yazarken zamanın bize özel hissettiren ya da özel hissettiğiniz insanlara benzediğini fark ettim...:////
Yanımızdayken hep kalacak zannettiğimiz,o tatlı anıların bitmeyeceğini,ıkmetini,dostluğunu,sevgisini hep orada olur diye düşündüğümüz ama sonra kendi aptalığımızdan yada cesaretsizliğimizden dolayı kaybettiğimiz insanlar ya da bizi kaybeden insanlar...
Doğrusu ben hayatımda kendi hatalarımdan dolayı kimseyi kaybetmedim (çünkü hayatıma almaya karar verdiğim insanlara son derece özel davranırım ki hayatları boyunca en sevdiklerinden bile o muameleyi görmemiş olurlar) dost,arkadaş ya da sevgili bu hayat yolculuğumda durakları geldiğinde hikayemden ayrıldılar. Ama insan ne kadar aydınlanmış olursa olsun durakta ayrılan bazı insanların ardından , ki bazıları için iyi ki gittiler denir, hep orada kalacak sandım ya da keşke kalsaydı diyebiliyor 🙁 ama sonra yine anlıyorsun ki seni i,dostluğunu,sevgini ya da aşkını hak etseydi zaten orada olurlardı.😕 Gözlerin doluyor,kalbin burkuluyor,söylemek istediğin ama yine doğru "zaman" olmadığı için söyleyememiş olduğun sözler boğazında düğümlü kalmış bir şekilde yolculuğuna devam etmek zorunda kalıyorsum Sonrada diyorsun ki,kaderde her şey olması gerektiği gibi olur....Başkasının cesaretsizliği,korkuları yada kıymet bilmezliği seninle ilgili değil onun basiretsizliğiyle ilgili.
Böylece o zamanda öğrendiğin bilgiyi küfene koyup devam ediyorsun.
Yani sözün özü zaman ve insan birbirine çok benziyor.
İkisi de hayatlarımızdan geçip gidiyor.
Bitmesi gereken bitiyor, gitmesi gereken gidiyor, geçmesi gereken zaman geçiyor da insanın canını en çok yakan şey zamanında söylenememiş sözler oluyor.
Bu da bu sene yaşadığım bir aydınlanma olarak bana bir tecrübe oldu.
Aklıma İbn Arabi’nin sözü geldi: “Söz vaktiyle söylenmeyince hakikat susar.” der üstad.
Ben de diyorum ki: “Berzah, söylenmemiş sözlerin mezarlığıdır… Susmak zorunda kaldıklarımız yüzünden kaderimiz berzah aleminde kalmış olabilir.”
Bakın mezarlıklarınıza…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumlarınız için teşekkür ederim :)