Doryan Gray'in Portresi, Oscar Wilde....

 .Doryan güzelliğine hayran kalınınan ve tabir-i caiz ise insanın aklına şeytanı düşürüp tövebe estağfurullah dedirten bir gençtir.😶Kitabın diğer iki önemli kahramanı Lord Harry (ki Doryan'ın aklına giren ve ruhunu şeytana satmasını sağlayan şeytani kişilik) ve resam Basil (Doryan'nın portresini resmeder) Doryan'ı yoldan çıkarırlar.Bir yoruma göre Lord Harry'nin yazar Wilde'nin düşüncelerini temsil ettiği iddeası ortaya atılmış olsa da yazar bunu yalanlamış ve Bassil'in düşünceleri benim düşüncem Lord Harry'ninkiler ise insanların benim hakkımda düşünceleri ifadesini kullanmış.Kurgusu üzerine yoğunlaşılmış bir roman değil,bir sahnede bir kaç sayfa kalabiliyorsunuz,asıl amaç karakterler üzerinden yazarın düşüncekerini (kadınlar,evlilik,hayat,din...vb) ifşa etmesi.Ama bu düşünceleri okumak insanı hiç sıkmıyor her ne kadar o düşüncelere neredeyse hiç katılmasanız bile.Zira insan psikolojisi kendi gibi düşünüp hissetmeyenden pek haz etmez...Dönemin İngiliz yaşantısı,sosyetenin düşük hayatı hep gözler önüne serilmiş.Bana Anna Karenina'yıda hatırlattı.İngiliz yazarları okurken şöyle bir hisse kapılıyorum:Tüm evreni gezmiş tozmuşlar tüm bilgileri öğrenmişler de herşeycikleri biliyorlarmış edasıyla konuşuyorlar.O İngiliz kendini beğenmişliği ya da bilmişliği var ise şayet İngiliz yazarlarının kahramanlarının ağzından çok hissediliyor.Okumaktan asla sıkılmayacağınız bir kitap.