dün akşam kız kardeşimin müdiresinin annesinin köydeki evlerine iftara gittik.
(amma bol sıfatlı bir cümle oldu )
herkes bir çeşit yemek yapıp getirdi.
kimse misafir ağırlama telaşesine kapılmadan,kimseye fazla yük olmadan öğretmen arkadaşlarla çok güzel bir iftar geçirdik.
darısı tekrar nasip ola.
işte iftar akşamından kareler...
gerçek manasıyla bir köy eviydi..
ağrı oldukça soğuk bir şehir.
haziran akşamaı soba yaktık.
çayları bahçede içtik ve tam manasıyla DONDUUUK..
işte bu da benim yine unutmamak amacıyla bloga düştüğüm bir anım oldu.
yarın ölüp gideceğiz ve geriye şefreleri akraba ve kardeşler tarafından bilinmeyen sosyal hesaplar olarak kalacağız....
Allah hayırlı uzun ömürler versin....
hoşçakalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumlarınız için teşekkür ederim :)