aforizmalar,arthur schopenhauer..

ilahiyat dönemimden beri okumayı çok istediğim bir filozoftu amma yine de hayranlığım olan bir filozof değildi schopenhauer.niçe'yi derinden etkilemiş,kant'ttan etkilenmiş ve geothe ile arkadaşlık yapmış düşünür pesimist felsefenin bbası kabul ediliyor.bugün niçe niçe olmasını schopenhauer'a borçlu.felsefesi de evet niçe'ye çok benziyor ki niçe'nin bu filozoftan etkilenmesi daha da bir açıklık kazanıyor.
kitap iki bölüm;ilk bölüm filozofun biyografisi ve felsefesini içeriyor,ikinci bölüm ise aforizmalarından oluşuyor ki bazı aforizmalar inanılmaz derece de gerçek ve doğru.filozofun elimde sanırım iki adet daha kitabı var (biri kesinde öbürünü hatırlamadım :) ) onları okuduğumda daha rahat anlayacağımı düşünüyorum o yüzden iyi ki bu küçük risale ile işe başlamışım.kitabı niçe hayranlarına,alman idailzmi meraklılarına bir de felsefeye dalmışlara tavsiye ediyorum efendim :)

 kitaptan aforizmalar

insanlar affedildiklerinde küstahlaşmak bakımından çocuklara benzerler.o nedenle hiç kimseye karşı gereğinden çok yumuşak başlı,sevecen olmamalı.kişi kural olarak bir dostunu,onun bir borç talebini geri çevirerek değil,ona bu borcu vermekle pek kolay kaybedebileceği gibi,aynı şekilde,gururlu,biraz da kayıtsız bir davranışıyla dereğinden çok nezaket ve gönül okşama sonucunda dostundan olacaktır;bu sayılanlar dosttu büyüklük taslayıcı ,katlanılmaz kılarak.ama insanlar onlara gerek duyulduğu düşüncesini ,özellikle bunu hiç kkaldıramazalar;bu düşünceye ayrılmazcasına eşlik eden şeyler küstahlık ve kurumdur.kimi insanlarda,kendileriyle meşgul olunması,sözgelimi sık sık ya da içtenlikli bir tarzda konuşulması bile bir bakıma böyle bir düşünceye yol açabilir.onlar hemen o kişinin kendilerine biraz da boyun eğmek zorunda olduklarını düşünecekler,nezaket sınırlarını da aşmaya çalışacaklardır.o nedenle pek az insan daha içtenlikli hergangi bir ilişkiye elverişlidir.gene bundan dolayı,bayağı yaradılışlı olanlarla aynı düzeye düşmeye özellikle sakınmak gerekir.hele bir kimse benim için,benim kendisi için olduğumdan daha çok gerekli olduğum düşüncesine varırsa ,sanki ondan bir şey çalmışım gibi bir izlenime kapılır hemen,öç ve o şeyi yeniden elde etmeye uğraşacaktır.

ya adam on numara insan tahlili yapmış.

arkadaşlık,dostluğun arkasına saklanıp içindeki tüm kini,hırsı ve kıskançlığı kusan insan oğlu psikolojisinin filozofça tasviri.
yani kısaca kaşınanı kaşımalısın azizizm diyo :))
türklerde ki ifade gücü kimse de yok anasını satim :)

kalemine sağlık adam :)))))

keyifli okumalar....