sıfır sayı bence gülün adı romanının yanından bile geçmez(.gülün adı kitabının yazısı için buraya tıklayınız) yazarı okumaya iyi ki de gülün adı'yla başlamışım.ben bu kitabı okurken sıkıldım,çetrefilli ve afilli olaylar hiç yayınlanmayacak bir dergi üzerinden anlatılmış ama senki ne işime yarauyacak dedirtiyor kitap insana.yani ben sevmedim,sevene saygımız sonsuz.
Tam bir "kaybeden" olan Colonna (50), gazeteci Simei'den iyi bir iş teklifi alıyor: "Yazı işleri sorumlusu ya da benzeri bir şey" sıfatıyla bir yıl boyunca bir günlük gazete için hazırlanan 12 "sıfır sayı"yı yönetecek ve "asla çıkmayacak olan bir günlük gazetenin hazırlanışıyla geçen bir yılın öyküsü"nü anlatan bir kitap yazacak.
Patron Vimercate, bu gazete sayesinde "finans ve politika dünyasının güzel salonunu rahatsız edebileceğini kanıtladıktan sonra, olasılıkla bu güzel salon ona bu düşünceden vazgeçmesini rica edecek, o da Yarın tasarısını bir kenara kaldırıp güzel salona giriş yapma iznini koparmış olacak."
Teklif sahibi Simei'nin de kendi planı var: "her şey suya düşerse kitabı yayımlarım. Bomba gibi patlayacak ve yayın hakkı adına bana belli bir gelir sağlayacaktır. Ya da, olur ya, birileri yayımlamamı istemez ve bana bir total verir. Net."
Olaylar böyle başlıyor ve Eco gözde konuları aracılığıyla İtalya'nın 50 yıllık tarihini yeniden yazıyor: Gladio, bir Papa'ya suikast, başka bir Papa'nın öldürülmesi, hükümet darbeleri, gizli servislerle terör örgütlerinin karmaşık ilişkileri… Ve bir soru: Acaba Mussolini sağ mı?
(Tanıtım Bülteninden)
yazarın ölmeden önce ki bu son eserini ona bir saygı duruşu şeklinde keyifle okuyun....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumlarınız için teşekkür ederim :)