Kumandanı Öldürmek,Haruki Murakami...
Uzun süredir kütüphanede sıram ne zaman gelecek diye bekleyen bir kitaptı.Doğrusu Murakami'yi tanıdığımdan ve sayfa sayısından dolayı gözümde korkuyordu.Ama Murakami beni şaşırttı,
sıkmadan o mekanik tarzı olmadan,merakı da hiç azaltmadan ilerliyordu hikaye.Murakami'nin tüm detaylarına sahip bir romandı.Sıradan insanlardan sıradışı olaylar silsilesi,gerçek ve rüyanın ayırt edilemediği durumlar,fantastik öğeler....Ama Murakami'den beklenmeyen bir final...
İlk defa bir Murakami kahramanına empati kurabildim.Baş kahramanımızın karısından ayrıldıktan sonra karısı aklına geldikçe yaşadığı o iç acı,özlem ve tüm içtenliğiyle bunu dile getirmesi doğrusu kalbimi sızlattı.
Mutlu sonlara asla inanmadım,belki de bundandır hayal kırıklıklarım.
Sahi neden gerçek hayatta mutlu sonlar olmaz?
#Murakami de bu durumu çok sorgulamış olmalı....
bikaç murakami okudum ben de şimdilik iyi yazar tabii ama evet yaa sanki sıcak yazmıyo gibi karakterlerle özdeşleşemiyo insan :)
YanıtlaSilİyi bir yazar ama yazılarında ruh yok,çok Japonların değişink tarzını içeriyor :)
YanıtlaSil