Gergedan,Mine Söğüt...

Gergedan,Büyük Küfür Kitabı,Mine Söğüt ...

Hikaye ya da öykü çok farketmez 🤭ikisini de sevmem ama Mine Söğüt severim.Onun yazarlığı Kafka gibi Murakami gibi değişik🤭Hergün gördüğümüz,bildiğimiz,alıştığımız hayatların suradanlaşmış hallerini çok bohem bir dille anlatıyor.Sıradan öyküler yada alışılagelmiş bir yazın dili yok yazarın.Şimdiye kadar ne okuduysam hiç pişman olmadım ancak herkese de hitap etmiyor.Hakan Günday gibi...Daha karanlık bir evrene sahip Söğüt'ün kitapları.Onun kitaplarını okurken sanki mahallede bir olay olmuş da pencerede tülün ardından kimseye belli etmeden dikizleyip çok şükür olay bizi ilgilendirmiyor umursamazlığıyla insanları gizlice izleme hissi uyandırıyor.Gergedan'da böyle bir kitap acıya,kötülüğe alışılmış,farkları farklılıkları reddeden, şiddetli kanıksayan insanların sırtımızı döndüğümüz hayatlarını anlatıyor.Gergadan'nın metafor olduğunu düşünüyorum belki "nefsimiz", belki "egomuz",belki yitip giden "değerlerimiz", belki de "insanlığımız" ya da hepsi birden.Son hikaye kitaba ismini de vermiş ve siyasi mesajlar içeriyor ayrıca çok güzel birkaç tane de şiir var.Şiirde sevmem ama Söğüt'ün şiirleri çok vurucuydu Ve bir Mine Söğüt klasiği kitapta çok güzel ve bir o kadar da çarpıcı ilistürasyonlar var.Kştabın kaoağına dikkat edin sizce de camide ölmüş bir Gergedan değil mi o? Kapak bütün kitabın mesajını içeriyor Tavvsiyedir efem.

 Keyifli okumalar...