Engine Uçurdum Gönül Kuşumu, Prof. Dr. İsmail Erdoğan

Engine Uçurdum Gönül Kuşumu, Prof. Dr. İsmail Erdoğan.....

Üniversite hocamın eşinin vefatı ardından onun anısını yaşatmak ve kendi özlem ve acısını bir nebze de olsa  dindirebilmek adına yazmış olduğu son kitabı.

Hatırat şeklinde hazırlanmış kitapta hocam ilk bölümde otobiyografik olarak kendi hayatından bahsediyor ikinci bölümde ise kitabın yazılış amacına geçiyor ve eşinin vefatına sebep olan hastalık sürecinden ve bu zaman zarfı içerisinde hem bir hastanın yaşadığı psikolojik süreçlerden hem de yakınlarının yaşadığı durumlardan bahsediyor.Eşinin hastalığı bu zaman zarfı içinde kendisinin geçirdiği kalp krizi,arkasından yaşanan trafik kazası ve büyük kızının aylarca yatarak tedavi görmesi gereken bir durum ve herşeyin arkasında corona yüzünden sokağa çıkma yasaklarının olduğu bir dönem....

Tüm bunları büyük bir akıcılıkla anlatıyor hocam kitabı şaşırarak yahu şu feleğin işine bak diyerek okuyorsunuz çok yerde göz yaşlarıma hakim olamadım.

Olayların ardından eklenen manidar şiir ve şarkı sözleri sizi çok etkiliyor özellikle hocamın eşinin ardından yazdığı kendi dizelerini,şiirlerini okurken göz yaşlarımın durmadığı anlar oldu.

Hocamız Fırat İlahiyat'ta en çok sevilen hocaların taaaa en başında yer alır onu babacan kimliğiyle öğrenciye kol kanat geren yapısıyla tanıdım benim gözümde hocam  hep koskocaaamaaan profesördü bir babaydı  ama bu kitapta onun bambaşka yanını görme şansım oldu kitap boyunca vefakar bir eş,seven bir koca ve ailesi için her şeyi göze alan bir baba  gördüm .

Beni en çok etkileyen ve duygulandıran şey de bir ömrü birlikte geçiren birbirlerini bakışlarıyla tanıyan artık bir elmanın iki yarısına dönüşmüş bir çift görmek ve eşinin ardından ona olan sevgisini,bağını ve özlemini kitaba dökecek ölümsüzleştirmek isteyen seven bir insanın hikayesi oldu.Herkese nasip olmaz böyle seven eş,vefakar bir insan,hocamın rahmetli eşi ne kadar da şanslıymış dedim.Bir ömrü birlikte geçirmek,birlikte ağlamak,birlikte gülmek... Ne kadar insana nasip olur du ki? Ben kitap boyunca bunu düşündüm.

Kitabı okurken kendi hayat hikayenizi de paralel yaşıyorsunuz.Bir yandan hocamın hikayesinden etkilenip göz yaşı dökerken bir yandan da kendi acılarınızı hatırlıyor kendi anlarınızda bir kaybolup gidiyorsunuz ...