kırlangıç çığlığı,ahmet ümit...

Ahmet Ümit'i ilk kez seneler önce Açık Radyoda katıldığı bir programda dinlemiştim,hayal meyal hatırlıyorum Komser Nevzat'tan bahsedilmişti.Sonra iki sene önce Kaan Murat Yanık'ın Edebiyat Kokusu programında izlemiş konuşmalarından,aydın sosyal demokrat tavrından,
hümanist,saygılı yaklaşımından,
entelektüel tavrından ve konuşma gücünden,sıcak tavrından çok etkilenmiş ve hayran kalmıştım.
Ardından a101'e gelen her kitabını almıştım😁 ki zaten uzun yıllardır okumayı çok istiyordum.Ama okumak hiç nasip olmamıştı🙄Aşk Köpekliktir ilk okuduğum kitabıydı ve onu pek sevmemiştim.Kırlangıç Çığlığı da şu sıra popüler olduğundan okumayı planlamadığım bir kitaptı.Ben kitaplar rafta biraz tozlandıktan sonra okumayı seviyorum.Neyse kitabın nasibi vardı ve bir şekilde almaya bile niyetim yokken alıp başladım.Etkileyici ve sosyal konulara değinen bir polisiye roman.Bir polisiyeden çok daha fazlası.Suriyeliler,ensest,pedofili,organ mafyası gibi pek çok konuda elini taşın altına koyuyor yazar,hikayenin başından sonuna kadar merak ve adrenalini düşürmeden,insanı düşündürüp sorgulatarak okutuyor kitabını çok güzel,çok kaliteli,çok okunan yabancı yazarların kalitesinin üstünde sosyal içerikli bir polisiye romandı.

☕
☕

arka kapak:

Acıyı gördüm. Gözlerinin ortasında bir çiçek gibi büyüyen irisin önce ağır ağır büzülmesini, ardından çığlık gibi ansızın patlamasını gördüm. Titreyen dudaklar, bal mumuna dönüşen yüzleri, çöken yanakları, irileşen elmacık kemiklerini, birer mağara gibi derinleşen göz çukurlarını, kurumuş ağızların içinde pelteleşen dilleri gördüm.

Anladım ki benliğimizin farkına vardığımız an, acının pençesinde kıvrandığımız andır.

Çığlık değil, ürperiş değil, evet, nereden geldiğini bilmediğim o vahşi iniltiyi kalbimin derinliklerinde duydum. Soluksuz kaldım, boğazım kupkuru, alnım ateşler içinde, tuhaf bir hülyaya kapılmışım gibi sürüklendim o dipsiz boşlukta. Hayatın en karanlık sırrıyla yüzleştim.

Karanlığın her aşamasından geçtim, akan kanın sesini duydum, ölümün serinliğini damarlarımda hissettim.

Geçmişin kamburunu çoktan söküp attım sırtımdan.

İnsanın insanı öldürdüğü o ilk ânı gördüm, katilin zafer haykırışını, kurbanın korku çığlığını işittim.

Her an uyanmaya hazır o muhteşem dürtüyü bastırmak, insanlığın en masum haline, en saf doğasına dönmemek için yıllarca ihanet ettim kendime. Kendimle birlikte bütün dünyayı da kandırdım. Neredeyse başaracaktım ama bırakmadılar, benim adıma onlar öldürmeye başladılar.

İşte bu yüzden geri döndüm...

kitapla kalın...